|













Zapraszam do posłuchania moich kompozycji

|
|
WAH-WAH z optycznym układem sterowania
 |
WAH-WAH z układem optycznym (bez potencjometru)
w przykładowym wykonaniu |
WAH-WAH (kaczka) to jeden z najbardziej charakterystycznych i
„zasłużonych” dla rozwoju muzyki gitarowej efekt, w którym gitara "gada
ludzkim głosem”. Efekt ten jest do dziś chętnie używany w muzyce
rockowej i innej, szczególnie w połączeniu z przesterami, zasadniczo
zwiększając i ubogacając możliwości brzmieniowe i artykulacyjne gry
gitarowej.
W ciągu dziesięcioleci powstało wiele konstrukcji tego efektu. Próbę
czasu dobrze przetrwały układy typu „CryBaby” stanowiące regulowany
filtr pasmowo-przepustowy zbudowany w oparciu o cewkę indukcyjną.
Opracowane wtedy rozwiązania elektroniczne ukształtowały wzorzec
brzmieniowy efektu do dziś stanowiący standard i esencję jego brzmienia.
Z reguły właśnie pierwsze brzmienia i sprawdzone rozwiązania z czasem
stają się ponadczasowymi standardami.
W standardowym wykonaniu elementem sterującym WAH-WAH jest pedał nożny
sprzężony z potencjometrem, który przestraja filtr elektroniczny.
Najsłabszym elementem tego ogniwa jest oczywiście coś, co się rusza,
trze i zużywa, czyli potencjometr. Po określonym czasie pojawiają się
trzaski spowodowane wytarciem ścieżki oporowej potencjometru. Jedynym
sposobem jest dość kosztowna wymiana potencjometru i regulacja mechaniki
efektu.
Takiej wady nie mają kaczki, w których zamiast potencjometru zastosowano
układ optyczny.
Układ optyczny gwarantuje nielimitowaną żywotność i niezmienną w czasie
jakość (bez trzasków) działania efektu WAH-WAH oraz pedału głośności. |
ZALETY
STEROWANIA OPTYCZNEGO |
Po pierwsze, drugie i trzecie - trwałość, niezawodność, „beztrzeszcząca”
czystość dźwięku na zawsze… |
Po czwarte - stabilność barw brzmienia w funkcji kąta
wychylenia pedału (układy mechaniczne z potencjometrem, ze względu na
konstrukcję mechaniczną (koło zębate, zębatka, przykręcony potencjometr)
mogą w wyniku działania sił i zużywania się elementów zmieniać
charakterystykę pracy pedału. W przypadku układu optycznego na układ nie
działają żadne siły (swobodny ruch przesłony pomiędzy elementami
światłoczułymi), nie ma więc możliwości zmian ustawień i charakterystyk
brzmieniowych) |
Po piąte - łatwa możliwość rozszerzenia funkcjonalności i
(po dobudowie
odpowiedniego generatora) uzyskania efektu auto-wah i tremolo |
Po szóste - trwałość, niezawodność… (aha już było) |
Poniżej przedstawiam sposób całkowitego pozbycia się „trzeszczącego”
problemu - wykonania (przeróbki) efektu WAH-WAH z optycznym układem sterowania. Schemat oparty jest na klasycznym układzie typu CryBaby
z paroma modyfikacjami:
- |
dodano potencjometr PQ umożliwiający płynną
regulację głębokości efektu, |
- |
dodano kondensatory C4-C6 oraz włączniki S1-S3 dające
6
możliwości skokowej zmiany zakresu pracy filtra (patrz tabela
niżej), przez co można zmieniać
barwę "kwakania" (częstotliwości):
ciemniejsza - jaśniejsza,
|
- |
na wyjściu dodano wtórnik emiterowy na tranzystorze T3. |
Pobór prądu przez prezentowany układ jest niewielki i wynosi około 3mA
przy nowej baterii 9V. Tak więc można zastosować włączenie zasilania
wtykiem sygnału wejściowego.
Opis części elektronicznej
Schemat ideowy układu WAH-WAH OPTICAL. Obok schemat sterowania optycznego pedału głośności. |
WYKAZ ELEMENTÓW |
|
|
REZYSTORY
R1 - 68k
R2 - 1k5
R3 - 22k
R4 - 470 ohm
R5 - 470 k
R6 - 82k
R7 - 68k
R8 - 10k
R9 - 470k
R10 - 100k
R11 - 100k
R12 - 100k
R13 - 10k
R14 - 6k8
------------
Rv1 - 22k
Rv2 - 6k8 |
KONDENSATORY
C1 - 10nF
C2 - 10pF (ceramic)
C3 - 4u7/min.10V (elektrolit)
C4 - 3n3 (styroflex)
C5 - 10n (styroflex)
C6 - 22n (styroflex)
C7 - 220nF
C8 - 220nF
C9 - 220nF
C10 - 220nF
C11 - 220uF/min 16V (elektrolit)
C12 - 100nF
---------------
Cv1 - 220nF |
PÓŁPRZEWODNIKI
T1, T2, T3 - tranzystory niskoszumne
(BC413C lub podobne)
LED1, LED2 - diody LED 5 mm białe
o dużej jasności i małym prądzie
FR1, FR2 - fotorezystor RPP130
(lub inny o małej "rezystancji jasnej")
POTENCJOMETRY
PQ - 1k / liniowy |
ELEMENTY OPTYCZNEGO STEROWANIA
WAH-WAH |
PEDAŁ GŁOŚNOŚCI |
LED1 -
dioda LED |
LED2 - dioda LED |
FR1 -
fotorezystor |
FR2 - fotorezystor |
R14 -
rezystor dla układu z cewką * |
Rv2 - rezystor |
Przesłona
zintegrowana z pedałem |
Przesłona zintegrowana z
pedałem |
UWAGA: * Dla kaczki zbudowanej w oparciu o układ
podwójne T (np. Colorsound, Bespeco Weeper) rezystor R14 jest
zbędny.
Płytka drukowana z laminatu
szklano-epoksydowego jednostronnie miedziowanego grubości
1,0-1,5 mm. Otwory na elementy przewlekane mają średnicę
0,9-1,0 mm. Na płytce wykonano dwa otwory o średnicy 3 mm: jeden
do mocowania cewki, drugi do mocowania płytki drukowanej (jego
lokalizacja pasowała mi do konkretnej zabudowy). |
Wymiary płytki drukowanej: 55 x 45 mm
 |
 |
Płytka drukowana - widok od strony
druku |
Schemat montażowy - widok od strony
elementów |
OPIS WYBRANYCH ELEMENTÓW
Tranzystory: niskoszumowe (szczególnie T1 i T2), o dużym
współczynniku wzmocnienia prądowego (>400). Zalecane tranzystory: BC413C
Rezystory: niskoszumne (metalizowane), moc tracona: 0,1-0,25W
Diody LED1, LED2:
średnica 5mm,
kolor biały, diody o dużym strumieniu świetlnym i małym poborze prądu. Diody
zamontowano w metalowych oprawkach tak, by ich czoła nie wystawały poza
czoło oprawek
więcej niż 1mm (chodzi o minimalizację ilości światła rozproszonego w
układzie)
Fotorezystory FR1, FR2:
powinny mieć jak najmniejszą „rezystancję jasną” rzędu
kilkudziesięciu-kilkuset Omów (najlepiej dokonać selekcji miernikiem i
wybrać fotorezystory o najmniejszej wartości rezystancji). W układzie
zastosowano fotorezystory typu RPP130 o małej „rezystancji jasnej"
Potencjometr PQ: służy do płynnego ustawiania
głębokości efektu "kwakania" (dobroć Q filtra)
Przełączniki S1, S2, S3: monostabilne, służą do wyboru
zakresu częstotliwości "kwakania" w niższym lub wyższym paśmie
(ciemniejsze lub jaśniejsze "kwakanie")
Kondensatory C4, C5, C6: kondensatory typu styroflex
(lub podobne), stabilne temperaturowo, o tolerancji wartości rzędu 5%. Kondensatory te
(wraz z cewką L) określają górną częstotliwość „kwakania”. Przybliżone
górne częstotliwości przy załączeniu przełączników (S1-S3) dla wartości
kondensatorów C4=3n3, C5=10n, C6=22n podano w tabeli poniżej.
KOMBINACJA |
ZAŁĄCZONE
PRZEŁĄCZNIKI |
GÓRNA CZĘSTOTLIWOŚĆ |
1 |
S1 |
3,4 kHz |
2 |
S2 |
1,9 kHz |
3 |
S1
+ S2 |
1,7 kHz |
4 |
S3 |
1,3 kHz |
5 |
S2
+ S3 |
1,1 kHz |
6 |
S1
+ S2 + S3 |
1,0 kHz |
CEWKA L
Kluczowym elementem układu jest cewka L. Od niej zależy częstotliwość
pracy efektu oraz właściwa głębokość „kwakania”. Zastosowano cewkę o
indukcyjności 660mH. Cewkę można kupić (drogo) lub wykonać samemu
(tanio).
OPIS WYKONANIA CEWKI
Cewkę nawinięto na karkasie zespołu ferrytowego rdzenia kubkowego P14/8 o stałej
indukcyjnej AL1600.
Cewka zawiera 640 zw. DNE 0,1mm.
W przypadku rdzenia o innej stałej indukcyjnej AL potrzebną ilość zwojów
można obliczyć według wzoru:
gdzie: |
n - obliczana ilość zwojów
L - żądana indukcyjność cewki
(dla naszych
potrzeb przyjęto 660mH)
AL - stała indukcyjna rdzenia kubkowego
(nadrukowana na rdzeniu w [nH]) |
UWAGI DO WYKONANIA CEWKI:
1. |
By uzyskać właściwą indukcyjność cewki kluczową sprawą jest
prawidłowe złożenie rdzeni ferrytowych wokół cewki nawiniętej na
karkasie - rdzenie powinny być dociśnięte do siebie (najlepiej z
wykorzystaniem sprężyny tarczowej). W przypadku błędów montażu
indukcyjność cewki może bardzo odbiegać od oczekiwanej.
Zdecydowanie zalecam sprawdzić indukcyjność cewki miernikiem
indukcyjności. |
2. |
Ferryt jest przewodnikiem prądu, dlatego należy zwrócić uwagę, by
nie było zwarcia uzwojenia cewki z rdzeniem kubkowym. |
3. |
W przypadku zastosowania pedału wykonanego z plastiku (obudowa w
której umieszczona jest elektronika nie jest wykonana z metalu)
zalecam zaekranować elektronikę efektu, a w szczególności cewką
L. Ekranowanie cewki wykonać blachą stalową cynowaną. Ekran
cewki przylutować do masy elektroniki na płytce drukowanej. |
|
Opis części mechanicznej
Układ elektroniczny części optycznej jest bardzo prosty natomiast
prawidłowe działanie efektu zależy od staranności zaprojektowania i
wykonania mechaniki układu optycznego sterowania. Należy wziąć pod uwagę
m.in.:
- |
zakres ruchu pedała – od całkowitego
zasłonięcia do odsłonięcia fotorezystora |
- |
liniowość pracy efektu – by dźwięk zmieniał
się liniowo w określonym zakresie ruchu pedała, co nie jest
sprawą prostą zważywszy na fakt nieliniowej czułości, i co za
tym idzie, nieliniowej zmiany wartości rezystancji
fotorezystorów |
- |
dopasowanie się z montażem optoelektroniki
do istniejącej konstrukcji WAH-WAH itp. |
Uzyskane efekty i trwałość układu optycznego zdecydowanie warta jest
pogłówkowania i rozwiązania powyższych problemów konstrukcyjnych.
RAMKA
Elementy układu optycznego zamontowano do prostokątnej ramki o wymiarach
wewnętrznych 29x22mm wykonanej z prostokątów wyciętych z laminatu
szklano-epoksydowego grubości 0,6mm i polutowanych na brzegach. Ramkę
można również wykonać z blaszki stalowej pocynowanej lub mosiężnej
grubości 0,3-0,5mm.
Na przeciwległych ściankach ramki wykonano
odpowiednio otwory do zamontowania parami elementów optycznych:
fotorezystorów i diod LED – jedna para LED-fotorezystor pracuje „na
potrzeby” kaczki, druga – pedału głośności.
Osie par współpracujących ze sobą elementów optycznych LED-fotorezystor są przesunięte w pionie o
4mm – takie przesunięcie umożliwia uzyskanie najmniejszej wysokości
konstrukcji zespołu optycznego przy założonym skoku roboczym przesłony.
Ramka do obudowy WAH-WAH przymocowana jest z wykorzystaniem cienkiego
kątownika z duralu za pomocą śrub. Dobrze przewidzieć wykonanie otworów
fasolowych pod śruby – daje to możliwość precyzyjnego ustawienia ramki z
fotoelementami względem przesłony.
Po wykonaniu ramki (w tym wszystkich otworów) należy ją pomalować na
kolor czarny matowy.
LED-Y (diody elektrolominescencyjne będące źródłem światła)
Przed montażem w ramce należy zabudować LED w
oprawkach. Ja wykorzystałem ogólnie dostępne oprawki metalowe do LED
średnicy 5mm
montując je tak, że powierzchnia diod czołowa wystaje nie więcej niż 1mm
poza oprawkę (chodzi o skierowanie światła w jedną stronę). Przy montażu
oprawek z diodami w ramce należy zwrócić uwagę na odpowiednią odległość
czoła diod od fotorezystorów, która podana jest na rysunku "Współpraca
elementów optyki".
FOTOREZYSTORY
Fotorezystory zamontowałem do specjalnie wykonanej
płytki drukowanej (przylutowane do płytki) i całość przykleiłem do
zewnętrznej ścianki ramki (jak na rysunku i zdjęciu).
PRZESŁONA
Przesłona jest kluczowym elementem sterowania układu kaczki. Steruje (przez
sprzężenie z pedałem nożnym) zmianą strumienia
światła padającego fotorezystor i tym samym wartością jego rezystancji.
Przesłona została zaprojektowana jako "podwójna" - steruje zarówno
układem kaczki, jak i pedałem głośności.
Przesłonę można wykonać z blachy stalowej cynowanej (blacha „angielska”)
lub mosiężnej grubości 0,3-0,5mm. Ze względu na małe i precyzyjne
kształty proponuję wycinać ją dobrymi nożyczkami (a szczególności
szczelinę), a następnie krawędzie wypłaszczyć na równej, stalowej powierzchni
młotkiem i ewentualnie wyrównać drobnym papierem ściernym.
Następnie
przesłonę należy odpowiednio pozaginać pod katem prostym w miejscach
pokazanych na rysunkach. Zagięcia na wysokości szczelin służą do
przysłonięcia ewentualnych bocznych refleksów światła padającego na
fotorezystory.
Mocowanie przesłony do zębatki kaczki należy rozwiązać indywidualnie - w
prezentowanym wykonaniu mocowanie zostało dopasowane do posiadanej
mechaniki kaczki. Do przykręcenia przesłony do zębatki służy otwór f3.
Pod szczeliną obsługującą pedał głośności należy dodatkowo przylutować
element "7x7" (oznaczenie według rysunku) wykonany z tego samego
materiały co przesłona. Element ten nie dopuszcza do oświetlenia
fotorezystora przy głębszym wciśnięciu pedału, co ma miejsce przy
przełączaniu efektu w inny tryb pracy (przełączenie footswitch-a).
Po wykonaniu przesłony należy ją pomalować na kolor czarny matowy.
ROZPRASZACZ ŚWIATŁA
Rozpraszacz światła istotnie poprawia liniowość pracy układy
sterowania z uwagi na fakt, że fotorezystory charakteryzują się bardzo
nieliniową charakterystyką "strumień światła - rezystancja": już przy
małym strumieniu światła fotorezystor mocno zmienia rezystancję z
megaomów na setki, następnie dziesiątki kilooma, przy dalszym
zwiększaniu oświetlenia rezystancja spada coraz bardziej powoli do
uzyskania "rezystancji jasnej" (przy pełnym oświetleniu fotorezystora).
Rozpraszacz światła można wykonać z białego plastiku (np. z białej
kostki gitarowej grubości ok. 0,9mm.). Wycięty, wyczyszczony z
ewentualnego nadruku i wypolerowany
obustronnie kawałek plastiku należy przykleić do PRZESŁONY od strony
źródła światła (diod LED) zakrywając szczeliny - patrz rysunek.
 |
 |
PRZESŁONA w
przykładowym wykonaniu |
Współpraca
elementów optyki |
Montaż układu do obudowy WAH-WAH
Zakres wykonania i montażu zależy od tego, czy chcemy „tylko” przerobić
swoją kaczkę z potencjometrem na układ optyczny,
czy też również wymienić całą elektronikę.
W pierwszym przypadku należy wylutować przewody od potencjometru (do
tych końcówek przylutujemy naszą optykę) i zdemontować potencjometr.
Potrzebne elementy podano w tabeli w OPISIE CZĘSCI EEKTRONICZNEJ.
Należy przymierzyć miejsce mocowania RAMKI z optoelementami oraz
PRZESŁONY i w odpowiednich miejscach wykonać otwory do mocowania ramki w
obudowie kaczki i przesłony w zębatce. Mocowanie przesłony do zębatki
należy wykonać tak, by przy położeniu pedału kaczki w pozycji min.
(pedał całkowicie podniesiony) przesłona całkowicie przesłaniała
fotorezystor FR1. Ruch pedałem kaczki powinien stopniowo odsłaniać LED i
zwiększać strumień światła podawany na fotorezystor FR1.
Działanie przesłony dla pedału głośności jest odwrotne w stosunku do
WAH-WAH.
W przypadku wymiany całej elektroniki układu kaczki należy dodatkowo
zamocować nową płytkę drukowaną.
 |
|
Przykładowy sposób zabudowy układu
optycznego |
|
Stosując przedstawione rozwiązania można również wyeliminować
potencjometr kaczek zbudowanych
w oparciu o aktywny filtr typu podwójne
T (bez cewek) zastępując go opisanym tu układem optycznym. |
Kaczka ma przyszłość. Miłego kwakania… |
|